Początki naszego Zboru sięgają końca XIX w. W ciągu naszej 150-letniej historii, przeszliśmy – jak wiele mieszkańców i miejsc w Warszawie – przez wiele różnych doświadczeń.

Mamy nadzieję, że nasza historia okaże się także dla Ciebie świadectwem Bożego działania. Jesteśmy wdzięczni, że w naszym mieście i kraju możemy być jednym z kolejnych pokoleń wiernych Bogu.

Pierwszy Zbór w Warszawie
<center><b>Pierwszy Zbór w Warszawie</center></b>
2016

Powołanie drugiego pastora

W czerwcu 2016 r. na urząd drugiego pastora zboru powołano, dotychczasowego wikariusza Samuela Skrzypkowskiego, którego zadaniem jest wspierać pierwszego pastora w jego służbie.

2000

Początek XXI w.

Z pracy misyjnej zboru lub pod jego patronatem powstały: Drugi Zbór na Pradza, Zbór na Żoliborzu, Zbór w Radości, Zbór w Otwocku oraz Mińsku Mazowieckim, a także placówki misyjne w Grodzisku Mazowieckim, Nowym Dworze Mazowieckie, Końskie.

Powołane zostały także misję wśród osób mówiących w języku: angielskim, rosyjskim, chińskim i wietnamskim, z których uformowały się zbory.

Prowadzona jest także działalność charytatywna i edukacyjna: świetlica środowiskowa, Uniwersytet Trzeciego Wieku.

1991

Pastor Budziński

Dotychczasowy pastor Adam Piaseckiego zmarł nagle w styczniu 1990 r. W jego zastępstwo 15 grudnia 1991 r. na urząd pastora powołany został dotychczasowy lider młodzieży – Marek Budziński.

Lata 90-te były okresem zmiany systemu politycznego w Polsce, a dla zboru wdrażaniem nowej strategii misyjnej zboru przez zakładanie nowych zborów baptystyczny w dzielnicach Warszawy i jej okolicach.

1980

Lata 80-te

W 1980 r. na urząd pastora został powołany Adam Piasecki.

Trudne dla społeczeństwa lata osiemdziesiąte, po okresie stanu wojennego, dla zboru oznaczały pracę ewangelizacyjną i charytatywną w myśl hasła „ewangelizacja przez przyjaźń”.

W rezultacie pracy misyjnej powstały również samodzielne zbory w Kielcach i Żyrardowie, które zostały wyodrębnionych z pracy zboru w Warszawie.

1970

Lata 70-te

Lata 70-te

Punktem kulminacyjnym pracy ewangelizacyjnej zboru w okresie lat 70-tych była kampania misyjna popularnego amerykańskiego kaznodziei Billy Grahama, który odwiedził zbór w 1978 r.

Pastor Aleksander Kircun, po 40 latach służby w kościele, odszedł na emeryturę w 1980 r.

(na zdjęciu koncert zespołu zborowego Quo vadis z 1973 r.)

1961

Kaplica przy Waliców

Kaplica przy Waliców

Uroczyste otwarcie nowej siedziby zboru przy ul. Waliców 25 nastąpiło 9 września 1961 r. Kaplica została zbudowana na 300 miejsc siedzących, z wizją dalszego rozwoju, jako że zbór w dniu otwarcia kaplicy liczył 130 osób.

(na zdjęciu nowa kaplica przy ul. Waliców wraz z budynkiem administracyjnym na tle Pałacu Kultury i Nauki – 1961 r.)

1958

100-lecie baptyzmu w Polsce

100-lecie baptyzmu w Polsce

Po wojnie z ponad 100-osobowego zboru przed wojną, pozostało zaledwie 14 osób. Nowe władze komunistyczne zajęły posesję przedwojennego zboru na cele budownictwa wielorodzinnego.

W 1958 r. baptyści w całej Polsce obchodzili 100-lecie baptyzmu na ziemiach polskich. Zborowi warszawskiemu – od końca wojny pod przewodnictwem pastora Aleksandra Kircuna – pod budowę kaplicy, na okres 40 lat, władze przydzieliły działkę przy ul. Waliców 25.

(na zdjęciu uczestnicy pierwszego powojennego soboru polskich zborów baptystycznych na gruzach Warszawy – maj 1945 r.)

1939

II Wojna Światowa

II Wojna Światowa

Pastor zboru Alfred Kurzawa latem 1939 r. wyjechał do USA na konferencję dla kaznodziejów. Podczas wojny zbór prowadził działalność charytatywną i patriotyczną, m.in Helena Kurzawa, żona nieobecnego pastora, w mieszkaniu urządziła miejsce wymiany tajnej korespondencji oddziałów Armii Krajowej. Pomoc charytatywna zboru objęła także uwięzionych Polaków i Żydów, także na terenie Getta.

Już podczas pierwszych dni Powstania Warszawskiego, w sierpniu 1944 r., spalona została kaplica przy ul. Wolskiej, a 19 osób znajdujących się na zborowej posesji rozstrzelano w pobliskiej fabryce Franaszka. Przeszło 30% członków zboru zostało rozstrzelanych lub zginęło w niemieckich obozach koncentracyjnych, inni zostali wywiezieni na roboty do Niemiec, a część wyjechała do innych miast. Zbór praktycznie przestał istnieć.

(na zdjęciu zbór w 1944 r. Z lewej 11-osobowe rodzina Kasperskich rozstrzelana przez Niemców na podwórku zborowym niedługo po zrobieniu zdjęcia)

1930

Kaplica przy ul. Wolskiej

Kaplica przy ul. Wolskiej

Zbór nabył parcelę przy ul. Wolskiej 46 w 1930 r. Kaplicę przygotowano na 160 miejsc siedzących. Znajdowała się na na posesji,którą obejmował także ogród i sad.

Zbór liczył w tym czasie 85 ochrzczonych członków oraz otaczał opiekę duszpasterską nad grupą 150 osób. Przed rozpoczęciem II Wojny Światowej liczby te podwoiły się.

(na zdjęciu widok od ulicy na kaplicę przy ul. Wolskiej 46)

1922

Zbór polskojęzyczny

Zbór polskojęzyczny

Po odzyskaniu niepodległości przez państwo polskie, w zborze wyodrębniono dwie grupy mówiące w języku niemieckim i w języku polskim.

Samodzielny zboru polskojęzyczny powstał pod przewodnictwem pastora Bronisława Spałka; formalne wyodrębnienie nastąpiło 11 marca 1922r.

(chrzest 12 osób w 1927 r., w środku pastor Bronisław Spałek)

1908

Pierwsza kaplica

Pierwsza kaplica

Pastor Oskar Truderung, będący młodym energicznym kaznodzieją, doprowadził do sfinalizowania nabycia domu, w który przygotowano kaplicę na 140 miejsc siedzących.
Kaplica znajdowała się przy ul. Grzybowskiej 54 – o czym donosi pan M. Szan w czasopiśmie „Świat” nr 21 z 1908r.

W niedzielę odbywały się wówczas dwa nabożeństwa zboru – rano w języku niemieckim, a po południu w języku polskim.

Pastor Truderunga zmarł nagle w wieku 34. lat 10 czerwca 1910 r. W 1911 r.na urząd pastora prowadzącego zbór powołano Fryderyka Brauera na urząd pastora prowadzącego zbór, którym był także podczas I Wojny Światowej.

(na zdjęciu wnętrze kaplicy przy ul. Grzybowskiej. W ramce pastor Oskar Truderung)

1875

Powstanie zboru

24 maja 1875 r. dotychczasowa placówka usamodzielniła się i w efekcie tego, ukonstytuował się pierwszy zbór baptystyczny w Warszawie. Większość członków zboru była pochodzenia niemieckiego.

Na czele polskiej grupy w zborze stanął Józef Antoszewski, który zajmował się kolportażem Pisma Świętego i literatury chrześcijańskiej.

1871

Pierwszy chrzest

W mieszkaniu Józefa Herba, przy ul. Nowolipie 5 zaczęły odbywać się spotkania grupy studiującej Biblię.

Pierwszy chrzest na wyznanie wiary (czterech osób) odbył się w rzece Wiśle 17 czerwca 1871 r.

Grupa baptystów w Warszawie była wtedy placówką misyjną rozwijającego się zboru w Kicinie.

1868

Misja baptystyczna

Misja baptystyczna

Rozpoczęcie misji baptystycznej w Warszawie przez grupę ze zboru w Kicinie (dziś gm. Ojrzeń, woj. Mazowieckie), gdzie do dziś znajdują się pozostałości baptystycznej kaplicy oraz nasz cmentarz. Grupa misjonarzy w Warszawie była prowadzona przez pioniera baptyzmu na ziemiach polskich Gottfrieda Alfa.

Działalność pierwszych baptystów była nielegalna wobec prawa zaboru rosyjskiego. Baptyści byli wówczas często aresztowani. Także Gottfried Alf został uwięziony w Warszawskiej Cytadeli.

Mimo to, pierwsze sukcesy ewangelizacyjne m.in. nawrócenie fabrykanta szczotek Józefa Herba (lata siedemdziesiąte XIX w.)

(na zdjęciu Gottfried Alf)