Początki naszego Zboru sięgają końca XIX w. W ciągu naszej 150-letniej historii, przeszliśmy – jak wiele mieszkańców i miejsc w Warszawie – przez wiele różnych doświadczeń.

Mamy nadzieję, że nasza historia okaże się także dla Ciebie świadectwem Bożego działania. Jesteśmy wdzięczni, że w naszym mieście i kraju możemy być jednym z kolejnych pokoleń wiernych Bogu.

Pierwszy Zbór w Warszawie
Powołanie drugiego pastora

W czerwcu 2016 r. na urząd drugiego pastora zboru powołano, dotychczasowego wikariusza Samuela Skrzypkowskiego, którego zadaniem jest wspierać pierwszego pastora w jego służbie.

Początek XXI w.

Z pracy misyjnej zboru lub pod jego patronatem powstały: Drugi Zbór na Pradza, Zbór na Żoliborzu, Zbór w Radości, Zbór w Otwocku oraz Mińsku Mazowieckim, a także placówki misyjne w Grodzisku Mazowieckim, Nowym Dworze Mazowieckie, Końskie. Powołane zostały także misję wśród osób mówiących w języku: angielskim, rosyjskim, chińskim i wietnamskim,

Pastor Budziński

Dotychczasowy pastor Adam Piaseckiego zmarł nagle w styczniu 1990 r. W jego zastępstwo 15 grudnia 1991 r. na urząd pastora powołany został dotychczasowy lider młodzieży – Marek Budziński. Lata 90-te były okresem zmiany systemu politycznego w Polsce, a dla zboru wdrażaniem nowej strategii misyjnej zboru przez zakładanie nowych zborów baptystyczny

Lata 80-te

W 1980 r. na urząd pastora został powołany Adam Piasecki. Trudne dla społeczeństwa lata osiemdziesiąte, po okresie stanu wojennego, dla zboru oznaczały pracę ewangelizacyjną i charytatywną w myśl hasła „ewangelizacja przez przyjaźń”. W rezultacie pracy misyjnej powstały również samodzielne zbory w Kielcach i Żyrardowie, które zostały wyodrębnionych z pracy zboru

Lata 70-te
Lata 70-te

Punktem kulminacyjnym pracy ewangelizacyjnej zboru w okresie lat 70-tych była kampania misyjna popularnego amerykańskiego kaznodziei Billy Grahama, który odwiedził zbór w 1978 r. Pastor Aleksander Kircun, po 40 latach służby w kościele, odszedł na emeryturę w 1980 r. (na zdjęciu koncert zespołu zborowego Quo vadis z 1973 r.)

Kaplica przy Waliców
Kaplica przy Waliców

Uroczyste otwarcie nowej siedziby zboru przy ul. Waliców 25 nastąpiło 9 września 1961 r. Kaplica została zbudowana na 300 miejsc siedzących, z wizją dalszego rozwoju, jako że zbór w dniu otwarcia kaplicy liczył 130 osób. (na zdjęciu nowa kaplica przy ul. Waliców wraz z budynkiem administracyjnym na tle Pałacu Kultury

100-lecie baptyzmu w Polsce
100-lecie baptyzmu w Polsce

Po wojnie z ponad 100-osobowego zboru przed wojną, pozostało zaledwie 14 osób. Nowe władze komunistyczne zajęły posesję przedwojennego zboru na cele budownictwa wielorodzinnego. W 1958 r. baptyści w całej Polsce obchodzili 100-lecie baptyzmu na ziemiach polskich. Zborowi warszawskiemu – od końca wojny pod przewodnictwem pastora Aleksandra Kircuna – pod budowę

II Wojna Światowa
II Wojna Światowa

Pastor zboru Alfred Kurzawa latem 1939 r. wyjechał do USA na konferencję dla kaznodziejów. Podczas wojny zbór prowadził działalność charytatywną i patriotyczną, m.in Helena Kurzawa, żona nieobecnego pastora, w mieszkaniu urządziła miejsce wymiany tajnej korespondencji oddziałów Armii Krajowej. Pomoc charytatywna zboru objęła także uwięzionych Polaków i Żydów, także na terenie

Kaplica przy ul. Wolskiej
Kaplica przy ul. Wolskiej

Zbór nabył parcelę przy ul. Wolskiej 46 w 1930 r. Kaplicę przygotowano na 160 miejsc siedzących. Znajdowała się na na posesji,którą obejmował także ogród i sad. Zbór liczył w tym czasie 85 ochrzczonych członków oraz otaczał opiekę duszpasterską nad grupą 150 osób. Przed rozpoczęciem II Wojny Światowej liczby te podwoiły

Zbór polskojęzyczny
Zbór polskojęzyczny

Po odzyskaniu niepodległości przez państwo polskie, w zborze wyodrębniono dwie grupy mówiące w języku niemieckim i w języku polskim. Samodzielny zboru polskojęzyczny powstał pod przewodnictwem pastora Bronisława Spałka; formalne wyodrębnienie nastąpiło 11 marca 1922r. (chrzest 12 osób w 1927 r., w środku pastor Bronisław Spałek)