Mamy nadzieję, że nasza historia okaże się także dla Ciebie świadectwem Bożego działania. Jesteśmy wdzięczni, że w naszym mieście i kraju możemy być jednym z kolejnych pokoleń wiernych Bogu.
Pierwszy Zbór w Warszawie
W czerwcu 2016 r. na urząd drugiego pastora zboru powołano, dotychczasowego wikariusza Samuela Skrzypkowskiego, którego zadaniem jest wspierać pierwszego pastora w jego służbie.
Z pracy misyjnej zboru lub pod jego patronatem powstały: Drugi Zbór na Pradza, Zbór na Żoliborzu, Zbór w Radości, Zbór w Otwocku oraz Mińsku Mazowieckim, a także placówki misyjne w Grodzisku Mazowieckim, Nowym Dworze Mazowieckie, Końskie. Powołane zostały także misję wśród osób mówiących w języku: angielskim, rosyjskim, chińskim i wietnamskim,
Dotychczasowy pastor Adam Piaseckiego zmarł nagle w styczniu 1990 r. W jego zastępstwo 15 grudnia 1991 r. na urząd pastora powołany został dotychczasowy lider młodzieży – Marek Budziński. Lata 90-te były okresem zmiany systemu politycznego w Polsce, a dla zboru wdrażaniem nowej strategii misyjnej zboru przez zakładanie nowych zborów baptystyczny
W 1980 r. na urząd pastora został powołany Adam Piasecki. Trudne dla społeczeństwa lata osiemdziesiąte, po okresie stanu wojennego, dla zboru oznaczały pracę ewangelizacyjną i charytatywną w myśl hasła „ewangelizacja przez przyjaźń”. W rezultacie pracy misyjnej powstały również samodzielne zbory w Kielcach i Żyrardowie, które zostały wyodrębnionych z pracy zboru
Punktem kulminacyjnym pracy ewangelizacyjnej zboru w okresie lat 70-tych była kampania misyjna popularnego amerykańskiego kaznodziei Billy Grahama, który odwiedził zbór w 1978 r. Pastor Aleksander Kircun, po 40 latach służby w kościele, odszedł na emeryturę w 1980 r. (na zdjęciu koncert zespołu zborowego Quo vadis z 1973 r.)
Uroczyste otwarcie nowej siedziby zboru przy ul. Waliców 25 nastąpiło 9 września 1961 r. Kaplica została zbudowana na 300 miejsc siedzących, z wizją dalszego rozwoju, jako że zbór w dniu otwarcia kaplicy liczył 130 osób. (na zdjęciu nowa kaplica przy ul. Waliców wraz z budynkiem administracyjnym na tle Pałacu Kultury
Po wojnie z ponad 100-osobowego zboru przed wojną, pozostało zaledwie 14 osób. Nowe władze komunistyczne zajęły posesję przedwojennego zboru na cele budownictwa wielorodzinnego. W 1958 r. baptyści w całej Polsce obchodzili 100-lecie baptyzmu na ziemiach polskich. Zborowi warszawskiemu – od końca wojny pod przewodnictwem pastora Aleksandra Kircuna – pod budowę
Pastor zboru Alfred Kurzawa latem 1939 r. wyjechał do USA na konferencję dla kaznodziejów. Podczas wojny zbór prowadził działalność charytatywną i patriotyczną, m.in Helena Kurzawa, żona nieobecnego pastora, w mieszkaniu urządziła miejsce wymiany tajnej korespondencji oddziałów Armii Krajowej. Pomoc charytatywna zboru objęła także uwięzionych Polaków i Żydów, także na terenie
Zbór nabył parcelę przy ul. Wolskiej 46 w 1930 r. Kaplicę przygotowano na 160 miejsc siedzących. Znajdowała się na na posesji,którą obejmował także ogród i sad. Zbór liczył w tym czasie 85 ochrzczonych członków oraz otaczał opiekę duszpasterską nad grupą 150 osób. Przed rozpoczęciem II Wojny Światowej liczby te podwoiły
Po odzyskaniu niepodległości przez państwo polskie, w zborze wyodrębniono dwie grupy mówiące w języku niemieckim i w języku polskim. Samodzielny zboru polskojęzyczny powstał pod przewodnictwem pastora Bronisława Spałka; formalne wyodrębnienie nastąpiło 11 marca 1922r. (chrzest 12 osób w 1927 r., w środku pastor Bronisław Spałek)